به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دبیرخانه شورای برنامه ریزی مدارس علوم دینی اهل سنت از سیستان و بلوچستان، در این گزارش به آداب روزه داری که برگرفته از کتاب جدید فقهی مسائل؛ نوشته‌ی: مولوی خالد سیف الله رحمانی، ترجمه: مولوی عبدالحکیم سیدزاده، است، می پردازیم.

۱- استفاده از انواع سرم و آمپول روزه‌ی بیمار را نمی‌شکند؛ زیرا مواد آن مستقیم و از مجاری حقیقی به معده یا دماغ نمی‌رسند، اما استفاده از سرم برای روزه‌دار سالم خالی از کراهت نیست.

۲- استفاده از دارو از راه مقعد برای مرد و زن و از راه جلو برای زن، روزه را می‌شکند. اما اگر مرد در عضو تناسلی‌اش دارویی بریزد، نزد امام ابوحنیفه و امام محمد روزه‌اش نمی‌شکند؛ زیرا بین آن و معده منفذ مستقیمی وجود ندارد و مثانه میان آن دو حایل است.

۳- ریختن دارو در گوش و یا بینی روزه را فاسد می‌کند.

۴- ریختن دارو در چشم، در فقه حنفی روزه را باطل نمی‌کند؛ اما در فقه حنبلی روزه باطل می‌شود و احتیاط همین است؛ زیرا چشم به گلو راه دارد و هر آن‌چه در چشم ریخته شود، مزه‌اش در گلو احساس می‌گردد.

۵- امروزه برای شناخت بعضی از امراض لوله‌ای از راه دهان به معده فرستاده می‌شود تا از طریق آن چیزی از داخل معده جهت آزمایش بیرون آورده می‌شود، در این صورت روزه نمی‌شکند.

۶- استفاده از اکسیژن اگر اجزای دارو با آن همراه نباشد، روزه را فاسد نمی‌کند.

۷- استفاده از خمیردندان برای روزه‌دار مکروه است، مگر در حالت عذر.

۸- استفاده از تنباکو، پان، سیگار، نسوار و انواع مخدرات روزه را فاسد می‌کند.

۹- استفاده از خوش‌بویی روزه را فاسد نمی‌کند.

برگرفته از کتاب جدید فقهی مسایل؛ نوشته‌ی: مولانا خالد سیف الله رحمانی (رئیس مجمع فقهی هندوستان) ترجمه: عبدالحکیم سیدزاده